Wormer – 13 september 2025
Groen Geel J14 – OKW J3: 1-4
“Olivia, wakker worden, je moet zo naar korfbal”. Het klonk aanvankelijk nog ver weg, maar langzaam drong het tot mij door. Het was weer een wedstrijddag! Ik sprong uit bed en veegde de slaap uit mijn ogen. Yes! Ik mag weer korfballen! Snel trok ik mijn blauw-witte tricot en donkerblauwe trainingspak aan en rende ik naar beneden voor het ontbijt. Mijn ouders en broer waren ook al wakker. Zaterdag is Oosterkwartier dag! En dat geldt voor het hele gezin! Papa ging met mijn broer mee. Die moest om 10.00 uur spelen tegen Rohda in Amsterdam en papa is daar de coach samen met Rogier. Mama ging als supporter met mij mee naar Wormer. Ik heb geen idee waar dat ligt, maar ik weet wel dat we al om 08.00 uur moesten verzamelen. Na een goed ontbijt pakte ik mijn spullen. Niets vergeten? Okkie mee? Schoenen voor Keano mee? Check! Op naar de club!
Keano en zijn vader, Cas en zijn moeder en coach Kevin stonden al op ons te wachten. Kai zou met zijn ouders rechtstreeks gaan, dus we waren klaar om te vertrekken! In colonne reden we naar Wormer waar Groen Geel J14 onze tegenstander zou zijn. In de auto gaf mama mij nog wat handige tips voor de wedstrijd: “Verlies je tegenstander geen moment uit het oog. Blijven bewegen en loop je vrij. En als je verdedigt, maak je zo lang mogelijk en altijd met je rug naar de korf.”
Eenmaal in Wormer keek ik mijn ogen uit. Wow, wat veel velden waar op werd gekorfbald. Ze hadden zelfs een tribune. Ik besloot dat ik mij hier verder niet door zou laten afleiden. Ik haastte mij naar het veld voor de warm-up. Ik gaf Keano de korfbalschoenen die Floris niet meer paste. Keano was er heel erg blij mee. Tijdens de warm-up oefenden we nog even met schieten, overgooien en vrij lopen. Toen klonk het fluitsignaal dat we ons klaar moesten gaan maken. Ik knoopte Okkie in de paal waar we moesten scoren en Kai, Keano, Cas en ik zochten onze tegenstanders op. Mijn tegenstander was een lang meisje, maar daar liet ik mij niet door imponeren. Ik zou haar wel even laten zien hoe je moet korfballen.
De scheidsrechter floot in en de wedstrijd ging van start. Onder luid gejuich van het meegereisde publiek probeerden we zo snel mogelijk de bal te onderscheppen. Coach Kevin moedigde ons vanaf de zijlaan aan. De wedstrijd ging heel erg gelijk op. Al waren de spelers van Groen Geel groter, wij waren sneller. Op de training hadden we geleerd om snel en secuur over te gooien en daarna te blijven bewegen en vrij te lopen. Daardoor kregen we al vrij snel twee hele mooie kansen om de score te openen. Helaas ging de bal er steeds niet in, waardoor het na 10 minuten spelen nog steeds 0-0 was.
Na in de korte rust wat te hebben gedronken en aanwijzingen te hebben gekregen gingen we weer van start voor het 2e kwart. Mijn meisje bleef maar rennen en ik had een beetje spijt dat ik de avond ervoor wat later op was gebleven. Maar ja, het was ook zo gezellig. Nog even doorzetten, sprak ik mijzelf toe. Vandaag moeten we net dat beetje extra geven, want we kunnen niet wisselen. Iets dat de tegenstander wel had gedaan. Toch creëerden wij de beste kansen, maar leek er wel een deksel op de korf te zitten. Uiteindelijk was het Groen Geel dat de score opende: 1-0. “Kom op jongens, nu jullie weer”, sprak de coach ons toe. Wederom vuurden we een salvo aan schoten op de korf af, maar de bal viel steeds de verkeerde kant op. Uiteindelijk was het Groen Geel dat op slag van rust de 2-0 scoorde. Tijd voor een pauze.
Het advies voor het 3e kwart was vooral het achterin dicht houden en spelen op de counter. Energie sparen en op het juiste moment de aanval inzetten. Het codewoord werd “langbal”, wat betekende dat als we de bal zouden onderscheppen, iedereen volle vaart naar voren zou sprinten en er een lange bal volgde. Een aantal keer lukte dat en we kregen echt goede kansen. Groen Geel had duidelijk moeite met deze strategie. Met Kai over rechts, Cas over links en ik door het centrum gaf Keano weer eens een lange bal. Het publiek hield de adem in toen we schoten, maar ook nu ging de bal er net niet in. Wat is dit toch!?
Toen het laatste kwart van start ging en Groen Geel nog maar eens een keer wisselde, wisten we dat we nog één keer alles moesten geven. “Alles op de aanval”, zei de coach. “We gaan niet zonder te scoren naar huis! “ En zo gaven we de laatste 10 minuten nog even alles wat we hadden. Er volgende een aantal ontzettend spannende minuten. De langbal-strategie zorgde steeds weer voor kansen, maar de bal ging er maar niet in. Ik merkte ook dat mijn benen steeds zwaarder werden, terwijl de tegenstander zich steeds ververste. We verdedigden wat we konden, maar kwamen twee keer helaas net een stapje tekort. Groen Geel scoorde twee keer en het was 4-0. De coach riep ons toe dat we het supergoed deden en dat die goal echt wel zou vallen. Nog één keer aanzetten.
Vanuit de verdediging, bal gevangen door Keano. Ik zette de sprint in, dwars over de as van het veld. Kai stelde zich op links op en kreeg de bal aangespeeld. Met een schijnbeweging gooide hij de bal langs de tegenstander recht in de handen van Cas. Die gooide hem direct weer door naar de inmiddels opgestoomde Keano, waarna Cas ‘The Flash-run’ inzette. Keano gaf de bal in de loop mee. Intussen probeerde ik onder de paal mijn tegenstander van mij af te schudden. De bal werd op mij gespeeld… één-tweetje met Kai… bal terug… tegenstander op het verkeerde been… het schot……………………GOAL!!! Wat een welverdiende gelijkmaker was dat zeg.
Snel daarna floot de scheidsrechter af en was de wedstrijd afgelopen. Het publiek ging door het dolle heen. Wat een goede prestatie was dit zeg. OK, we hadden verloren, maar we hadden echt zo onze best gedaan. De coach was trots op ons en weet zeker dat we de volgende keer, met een beetje meer geluk, van ze zullen winnen.
Met Okkie op schoot reden we weer terug naar Haarlem. Mama vertelde mij hoe trots ze op mij was en dat we met zijn allen heel erg goed hadden gespeeld. Ze klonk steeds verder weg en ik gunde mijzelf even een dutje op weg naar huis. In slaap droomde ik over de wedstrijd. Hoe we hebben gestreden als jonge leeuwen. Wat is korfbal toch leuk!
